کلید چنج کوره‌ القایی (تغییربوته)

در تمامــی انواع کلیدهای تغییر بوته کورۀ القایی، خروجی اتصالات برقی فیدرکوره (خروجی تانک تشــدید) و نیــز ورودی اتصالات برقی کویل کورۀ القایی، هر یک به طور دائم به کنتاکت های ثابت کلید وصل هستند و کنتاکت های متحرک کلید ها در زمان فرمان اتصال بین کنتاکت های ثابت، دو طرف را وصل و یا قطع می کنند. نکته بسیار حائز اهمیت در خصوص ایجاد و یا قطع اتصال توسط این کلیدها این است که هم در زمان قطع اتصال و هم در موقع برقراری اتصال، فیدر کوره بایستی به طورکامل بی برق باشــد و تغییر وضعیت کنتاکت های کلید کاملا در زمان بی برقی اتفاق بیفتد، زیرا درغیر اینصورت آســیب های جدی به تأسیسات برقی کوره وارد خواهد شد؛ از این رو عملکرد کلید های قطع و وصل و یا تغییر بوته کوره های القایی را می توان به عملکرد سکسیونرهای^۲ مورد استفاده در پست های برق تشبیه کرد.

هم چنین به لحاظ کیفی، مهمترین مشخصه کلیدهای تغییر بوته، ثبات و دوام اتصال کامل و بدون درز بین کنتاکت های ثابت و متحرک کلید میباشد، چرا که در صورت وقوع کوچکترین فاصله بین کنتاکت های ثابت و متحرک، شاهد تخلیه های الکتریکی جزئی و گاه حتی قوس الکتریکی شدید بین دوکنتاکت خواهیم بود که این موضوع به نوبه خود ســبب آســیب های جدی به کنتاکت های کلید و سایر تجهیزات برقی کوره می گردد. حرارت بالای کنتاکت ها در حین کار، عبور جریان های گذرا با شدت بیشتر از حد مجاز و مکانیزم نارکارآمد ایجاد اتصال در کلیدها، از جمله عوامل مؤثر در وقوع این مشکل می باشند.

بنابراین سازندگان کلیدهای تغییر بوته در تلاش برای ایجاد یک اتصال کارآمد و باثبات بین کنتاکت های متحرک و ثابت، روش ها و مکانیزم های متنوعی را در نظر می گیرند و عمدۀ این روش ها بر پایه فشار یک طرفه و یا دوطرفه کنتاکت ثابت به متحرک برای حفظ اتصال می باشد که در حالت دو طرف فشار، فضای بیشتری را برای سطح مقطع مشترک بین دو کنتاکت میتوان در نظر گرفت.